مفهوم واژه‌ی خیاط

خیاط یا دوزنده که در قدیم به او دَرزی می‌گفتند، شخصی است که به وسیله‌ی پارچه و چرم لباس‌های حرفه‌ای، مردانه و نه را ساخته، تعمیر و یا تغییر می‌دهد.

خیاط در مفهوم مدرن به سازندگان لباس، کت و شلوار، شلوار تک و پیراهن مردان و ن و پوشاک مشابه گفته می‌شود که معمولا از پشم، کتان یا ابریشم می‌باشد. 

گفته می‌شود حضرت ادریس(ع) نخستین کسی بود که خیاطی کرد و طرز دوختن لباس را به مردم آموخت. از آن پس مردم به تدریج از لباس‌های دوخته شده استفاده می کردند. تا قبل از ایشان مردم برای پوشش بدن خود، از پوست حیوانات استفاده می کردند.

در زمان گذشته پارچه را روی اندام افراد قرار می‌دادند و به فرم دلخواه درمی‌آوردند و با کوک و سنجاق اقدام به دوخت می‌کردند. یا برخی بر حسب تجربه و بدون الگو لباس را برش می‌زدند که نیاز به چندین پرو داشت.

دو استاد خیاطی به نام‌های ویونت (Vionnet) و شانل (Shanel) که حساسیت و استعداد خاصی نسبت به زیبایی شناسی و مسایل اجتماعی داشتند، تغییرات خطوط اندام و بدن را کشف کردند که باید آنان را به‌وجود آورنده و مخترع اصلی لباس ساده و راحت امروزی دانست.

رفته رفته با پیشرفت علم و تجربه متدهای مختلف در کشورهای مختلف رایج گردید. متد گرولاین، متد فرانسوی، متد ژاپن، متد متریک متد مولر آلمانیف و

به موازات پیشرفت زندگانی بشر، خیاطی نیز پیشرفت کرد و کم کم دامنه‌ی آن گسترده شد و هنرهای دیگری از قبیل دکوراسیون، تئاتر، سینما و… را نیز در برگرفت.

در دنیای امروز نقش لباس در زیبایی فرد و تاثیر آن در شخصیت و برازندگی و نشان دادن فرهنگ، سنت، آداب و رسوم، ملیت و مذهب اهمیت بیشتری پیدا کرده و از تاثیر دنیای مد نیز بی‌بهره نمانده است.